Kampen

Buiten is het nat en koud, maar er moeten uitnodigingen de deur uit. De algemene ledenvergadering staat voor de deur. Omdat we sinds kort een volwaardige afdeling zijn, moet er onder andere ook een bestuur gekozen worden en hiervoor hebben we de stemmen van de leden nodig. Nu kunnen we natuurlijk in deze moderne tijden goed gebruik maken van de hoogstaande technologische ontwikkelingen, maar soms is het nodig om strijd tegen vervreemding te voeren om de menswaardigheid te behouden in deze moderne, gemechaniseerde wereld, dus de keuze om alles persoonlijk te bezorgen was snel gemaakt.

Maar man man man, waar is de tijd gebleven dat socialisten bij elkaar in arbeiderswijken en in de straat woonden en niet in die, bijna nummer loze, huizen in villawijken, waar je van de Aria via de Madigraal in de Aida komt als je tenminste goed rijdt in de Otello. Dan fietsend door de ijzige kou, vraag ik mij af hoe lang het geleden is dat je makkelijk van de Eenvoudstraat naar de Spaarbankstraat kon komen en de huisnummers duidelijk zichtbaar waren voor de verspreider van de rode boodschap.

Maar aan alles komt een eind en uiteindelijk kan ik, diep weggedoken in mijn winterjas en de rode muts tot ver over mijn evenzo rode oren getrokken, gooi ik met een tevreden gevoel de laatste uitnodiging door de bus en de weg naar huis en warme chocomel met slagroom ligt voor mij.