Kampen

Zaterdag 31 mei, nog voor 6.00u, schrik ik wakker. Een mix van enthousiasme en onrust duwt m’n slaap opzij. Vandaag is de dag. De zon schijnt, dus dat is alvast meegenomen.

Maar toch, allerlei vragen gaan door m’n hoofd…. “Hebben we genoeg mensen? Staat alles in ons draaiboek? Zou iedereen aan alle spullen hebben gedacht? En….. wat nou als er straks niemand komt?”  Ik stel mezelf gerust. De wijk in, met mensen in gesprek gaan en verbinding zoeken. Dat is toch gewoon wat we als SP altijd doen?

Vandaag gaan we op een feestelijke manier steun vragen voor ons woonplan ‘Wonen zonder winst’. Want wonen is een recht, voor iedereen, jong of oud, rijk of arm. Onze eisen:

1. Eén miljoen extra betaalbare woningen voor iedereen
2. Bevriezing van de huren (want ondanks alle mooie beloften is dat allerminst zeker)
3. Meer zeggenschap voor mensen over hun eigen woonsituatie.

Waar we eerder al met bewoners van de Beekmanstraat in gesprek gingen, hebben we afgelopen weken geflyerd en zwerfafval opgeruimd in de Wortmanstraat. Vandaag pakken we het grootser aan: met onze eigen muziektent, ijsjes, popcorn op een vuurtje en leuke spelletjes. En waar kan dat beter dan in de Wortmanstraat? In de volksmond het afvoerputje van Kampen, waar vele culturele achtergronden, alleenstaande moeders en mensen met een kleine beurs bij elkaar wonen. Maar voor wie er doorheen kan kijken, ook een straat waar mensen er met elkaar het beste van maken, waar na schooltijd de lachende en spelende kinderen het buurtgeluid bepalen, en ook de vogels altijd net een stukje vrolijker lijken te fluiten…

Nadat de tenten zijn opgebouwd en Bas iedereen heeft geïnstrueerd, loop ik rond 10.00u met socialist van het eerste uur Willem, en onze kersverse Camiel richting het eind van de straat. We gaan buurten. Spannend, want voor Camiel is het z’n eerste keer kloppen. Nou, nog voordat Willem z’n eerste deur heeft zien openen, heeft Camiel al een steunbetuiging EN een nieuw lid gestrikt! Vlot lopen we langs de deuren, en het valt op hoe makkelijk we steun voor ons plan krijgen. We voeren leuke, maar toch ook serieuze gesprekken. Zo waardevol!

Als we bij onze tenten terugkeren, doet het al gezellig aan. De ijskar deelt  uit, kinderen spelen, in de hoek stookt Hanjo z’n geliefde vuurtje. Willem, Bob en Bas, ons muzikale trio, verzamelen moed om de eerste noten te spelen. Hun versie van ‘Een mens is meer’, en de zelfgeschreven Wortmanblues, over het leven in en rond de hoge flat, kunnen op groot enthousiasme rekenen. Wim-jan, Yousef, Andrea en Hans (ons lid dat absoluut niets wil doen :) zorgen dat alles op en rond het plein op rolletjes loopt. Voorzichtig tonen ook de eerste volwassenen hun gezicht, en komen de gesprekken op gang. 

Elias is precies op tijd om de stoelendans in goede banen te leiden. Een schot in de roos, getuige alle lachende gezichten. Ook Evert laat ondanks een druk programma nog z’n gezicht zien in ‘zijn’ straat. 

Zelf neem ik wat tijd om te observeren. Wat gebeurt er? Hoe is de sfeer? Wat doen de mensen? Wat doen de leden? Ik kan er heel veel woorden aan wijden, maar eigenlijk vat één woord alles goed samen: TROTS!

Trots op alle bewoners die de stap naar onze tent hebben gezet. Trots op de bewoners die hun steun hebben gegeven. Trots op de bewoner die meteen lid werd. Trots op de kinderen die gewoon doen wat ze goed kunnen: spelen en plezier maken.

Trots op zoveel inzet en toewijding van onze leden. Niet voor zichzelf, maar voor een groter doel. Voor de mensen van de Wortman. We zijn niet zo van het onszelf op de borst kloppen hier in Kampen. Daarom zeg ik tegen iedereen: ontzettend goed gedaan!

Rond 14.00u sluiten we samen af. Wat is onze opbrengst van vandaag? Tientallen steunbetuigingen voor het woonplan, een nieuw lid, fijne en leerzame gesprekken, ontzettend veel blije gezichten, en bakken nieuwe energie om snel nieuwe activiteiten op te pakken. Niet slecht voor een zaterdag in mei.

Gerco van Oene

Voorzitter SP Kampen